نشانه های اضطراب :
فردی که دچار اختلال اضطراب می شود علامت هایی در رفتار آن بروز می کند که به بعضی از آنها در زیر اشاره می کنیم :
1- برای انجام هر کاری فرد نگران است و نظر دیگران را جویا می شود ، مثلا می پرسد آیا من را دوست دارید ؟ آیا اندام های من متناسب هستند ؟ آیا من درست صحبت می کنم ؟
2- احساس دلشوره و بی قراری دارد و مرتب فکر می کند که ممکن است اتفاق ناگواری برای خود و یا یکی از نزدیکانش بیفتد .
3- با کوچک ترین صدا از جای خود می پرد ، رنگش تغییر می کند و دچار تپش قلب می شود .
4- در هنگام بازی و یا انجام هر کاری نگران موفقیت خود است و از این که شکست بخورد وحشت دارد.
5- گاه از دردهای جسمانی و فیزیکی ، نظیر دل درد و سردرد یا پادرد شکایت می کند بدون آن که علت فیزیکی داشته باشند .
6- گاه دچار بی خوابی یا کابوس می گردد یا با مشکل به خواب می رود .
7- به اطرافیان خود ، به خصوص مادر وابستگی شدید دارد.
8- دچار افت تحصیلی شده و به کارهای ورزشی و جمعی علاقه نشان نمی دهد .
9- از انجام کار خود ناراضی است و سعی می کند آن کار را دوباره انجام دهد تا بهبود یابد .
10- سطح کارآیی و فعالیت های اجتماعی چنین شخصی پایین می آید .
11- فرد مضطرب ، بیش از حد کم رو و خجالتی بوده و بی اشتهایی عصبی و تحریک پذیری در او دیده می شود .
12- رنگ پریدگی ، تعریق ، خشکی دهان ، اسهال ، تکرار ادرار داشته و احساس و ناراحتی های قلبی می کند .
13- عدم تمرکز حواس ، گوش به زنگ بودن و احساس بی کفایتی نشانه های دیگری هستند که در چنین فردی ملاحظه می شود.
علت های مهم اضطراب :
1- عوامل ژنتیکی : مثلا در دوقلوهای یک تخمکی 50% موارد اضطراب دیده شده است در حالی که در دوقلوهای دو تخمکی 15% گزارش وجود دارد . یعنی در افرادی که ژن مشترک زیادتر بوده ، اگر یکی مضطرب شده حتما دیگری هم همان رفتار را داشته است .
2- وجود پدر و مادر مضطرب و یا حمایت بیش از حد آنان از کودکان خود .
3- شکست های متعدد در ارتباطات اجتماعی .
4- سابقه بیماری جسمانی حاد .
5- بی میلی شدید ، ( ضعف انگیزه ) برای دانش آموزان ، جهت رفتن به مدرسه ؛ البته ( در مقطع تحصیلی ابتدایی بیشتر دیده می شود ) و یا فرار از مدرسه که در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد .
6- روابط نامناسب خانوادگی و یا گسیختگی آن و یا احساس کمبود محبت در خانواده .
7- وابستگی شدید کودک به اعضای خانواده به خصوص مادر و نگرانی از جدایی یا مرگ و میر آنها ، به دلیل ضعیف و ناتوان پنداشتن خود .
8- انتخاب آرزو و اهداف بلند پروازانه برای زندگی ، بدون شناخت کافی از خود ، اجتماع و سایر شرایط .
9- نشناختن توانایی ها ، مهارت ها و ضعف ها و علایق خود .
پس به طور خلاصه ، علایم اضطراب عبارتند از :
* دلشوره یا دل آشوبی * تند شدن ضربان قلب * لرزش صدا * ترس از شکست
* کشیدگی و تنش عضلات * عرق کردن دست ها * خشک شدن دهان * کاهش کارآیی اجتماعی
* لرزش دست ها * اشکال در تمرکز فکری * احساس ضعف دایمی * احساس نا امنی
|
مهارتهای مقابله با اضطراب :
برای مقابله با این اختلال از روش های مرکب روان درمانی و خانواده درمانی استفاده می شود که در زیر به آنها اشاره می شود :
1- روانکاوی و آشکار ساختن تعارض های ناخودآگاه و توانمندی ها و محدودیت های فرد مضطرب .
2- گفت و گو با بیمار و گوش دادن به سخنان دل او و یافتن ریشه های اختلال.
3- تغییر محیط و کاهش عوامل استرس زا ، اعم از محیطی و غیر محیطی .
4- دارو درمانی ، زیر نظر پزشک متخصص .
5- تقویت اعتماد به نفس و اصلاح پندارهای نادرست در باره خود.
6- وارد شدن در اجتماع و پرهیز از تنهایی ، به خصوص معاشرت با اقوام و محارم .
7- شناسایی موقعیت های اضطراب زا و پرهیز از آنها .
8- مناسب سازی روابط بین اعضای خانواده با یکدیگر .
با توجه به مطالب گفته شده حتما خواهید پرسید که چگونه با اضطراب خودم رویارو شوم و آن را کاهش بدهم ؟ برای پاسخ به این پرسش تمرین های زیر را به ترتیب مراحل به دقت انجام دهید .
تمرین کاهش اضطراب
آرام سازی عضلانی :
1- ساکت و آرام روی صندلی بنشینید.
2- چشم های خود را ببندید.
3- به آرامی عضلات خود را از نوک انگشتان پا تا گردن و سر شل نمایید .
4- پس از این که همه عضلات بدنتان را شل کردید ، تجسم کنید که در یک مکان آرام و راحت قرار دارید ( برای مثال در یک دشت باصفا ، باغ سبز و یا ساحل دریا . ) خود را در هر موقعیتی که در نظر گرفته اید در حال آرامش نگاه دارید انگار که هیچ مشکلی ندارید .
5- تا آنجایی که ممکن است به تجسم این حالت آرامش ادامه دهید.
6- در صورت امکان حداقل روزی یک بار به مدت 10 دقیقه این تمرین را تکرار کنید .
تمرین ذهنی :
1- تصور کنید که در وضعیت مهمی قرار دارید ( برای مثال قرار است مقاله خود را در جلوی دیگر هم کلاسی هایتان بخوانید.)
2- در ذهن خود آنچه را که می خواهید بگویید یا انجام دهید تمرین کنید و چگونگی رویارویی خود با آنچه که ممکن است پیش بیاید را به طور ذهنی مرور کنید ( البته در کمال خود باوری و آرامش )
3- این عمل را آنقدر تکرار کنید تا زمانی که آرامش و اعتماد به نفس بیشتری در خود احساس کنید.
تمرین تنفس عمیق :
1- به آرامی نفس عمیق بکشید .
2- مدت کوتاهی نفس خود را نگه دارید .
3- به آهستگی و با آرامش ، نفس خود را خارج کنید .
4- مراحل فوق را 4 تا 5 بار تکرار کنید .
منبع مقاله : کتاب رازهایی برای کسب موفقیت و ثروت
|